Kurzętnik: Dumny kogut w herbie


Ruszamy krajową "piętnastką" z Ostródy w kierunku Torunia. Tuż za Nowym Miastem Lubawskim już widać w oddali wyniosłą Górę Zamkową i stary Kurzętnik u jej podnóża. Warto poświęcić trochę czasu, by odwiedzić gród, który nosi wizerunek dumnego koguta w swoim herbie.

Na początek, bezpośrednio z parkingu przy głównej drodze, można wejść ścieżką na Górę Zamkową. Zachowały się tam resztki zbudowanego na przełomie XIII i XIV wieku zamku Kapituły Chełmińskiej. Z punktu widokowego można podziwiać sam Kurzętnik z rynkiem, który zachował średniowieczny układ urbanistyczny oraz dolinę rzeki Drwęcy z Nowym Miastem Lubawskim w oddali.

Po zejściu do miasteczka, w Gminnym Centrum Kultury można dostać specjalny certyfikat potwierdzający zdobycie zamkowego wzgórza. W ośrodku kultury funkcjonuje też sezonowy punkt informacji turystycznej. 

W południowo-zachodniej części starodawnego kurzętnickiego rynku stoi XIV wieczny kościół pw. św. Marii Magdaleny. We wnętrzu, wysoko, w głównym ołtarzu, umieszczona jest rzeźba przedstawiająca palący się kurzętnicki zamek. Jest to jedyny wizerunek strategicznej przed wiekami warowni. W jednym z ołtarzy jest zachowany obraz Matki Bożej, pochodzący z dawnej kaplicy zamkowej. 

Zwiedzając Kurzętnik warto wybrać się do parku podworskiego w górnej części miejscowości, gdzie na tzw. wałach pruskich znajduje się olbrzymi głaz narzutowy o obwodzie prawie 8 metrów, będący pomnikiem przyrody.

Tereny gminy Kurzętnik obfitują w atrakcyjne trasy rowerowe wiodące leśnymi traktami obok wczesnośredniowiecznych grodzisk w kierunku Pojezierza Brodnickiego. Wędkarzom warto polecić wody wyrobiska pożwirowego, gdzie można złowić medalową rybę.
Miłośnicy sportów wodnych i grzybiarze mogą się wybrać nad jezioro Wielkie Partęczyny i do okolicznych sosnowych lasów. 

W historię Kurzętnika wpisany jest ciekawy wątek grunwaldzki, który znany jest z kroniki Jana Długosza. Król Władysław Jagiełło 10 lipca 1410 roku przybył ze swoją armią w okolice Kurzętnika. Po drugiej stronie Drwęcy stała natomiast armia krzyżacka. Jagiełło obawiał się strat. Ewentualna bitwa bowiem odbyłaby się w trudnym, ufortyfikowanym i bagiennym terenie. Po naradzie ze swoimi dowódcami rozkazał więc odwrót istniejącą do dziś tzw. „drogą królewską” przez Lidzbark Welski, Działdowo i Dąbrówno. Tamtędy dotarł pod Grunwald, gdzie 15 lipca rozegrała się słynna bitwa. 

Stanisław R. Ulatowski