Z Warszawy będzie łatwiej dopłynąć na Mazury

Znalazły się bowiem pieniądze i to całkiem spore na budowę nowej infrastruktury przy szlaku wodnym Pisa – Narew. To 129 milionów polskich złotych. Inwestycja obejmie tereny trzech województw: podlaskiego, warmińsko-mazurskiego i mazowieckiego.

Wzdłuż szlaku powstanie infrastruktura zaspokajająca potrzeby kajakarzy: nowe przystanie, pomosty, miejsca do wodowania kajaków, wieże widokowe, slipy (pochylnie do wodowania łodzi) oraz miejsca rekreacji.

Szlak zostanie spójnie i czytelnie oznakowany, powstaną pola namiotowe i miejsca obsługi kamperów. Infrastruktura będzie dostosowana do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.
Plan zakłada zagospodarowanie sieci szlaków wodnych o łącznej długości około 350 kilometrów. Budowa szlaku potrwa do końca 2028 roku.

W naszym regionie część tego szlaku tworzy Pisa. To najważniejszy dopływ górnej Narwi, stanowiący naturalne połączenie Wielkich Jezior Mazurskich z systemem Wisły. Rzeka nie zmieniła swojego biegu od setek lat. Jej dzika linia meandrów została zachowana niemal nietknięta. Nazwa „Pisa” pochodzi prawdopodobnie od pruskiego słowa „pisa” oznaczającego „błotnistą rzekę”.

Rzeka ma spokojny, miejscami leniwy nurt, dzięki czemu świetnie nadaje się na spływy kajakowe, nawet dla początkujących. Rzeka meandruje wśród lasów Puszczy Piskiej, tworząc niezwykle malownicze zakola. Woda w rzece jest zazwyczaj czysta i przejrzysta, z widocznym piaszczystym dnem. W dolnym biegu pojawiają się bagienne łąki i torfowiska, a brzegi często porasta wysoka trzcina.

Pisa wypływa z jeziora Roś i uchodzi do Narwi pod Nowogrodem w podlaskim. 80-kilometrowa rzeka symbolicznie więc łączy Mazury z Kurpiami. Pisa ma spokojny, miejscami leniwy nurt, dzięki czemu świetnie nadaje się na spływy kajakowe, nawet dla początkujących.

Rzeka meandruje wśród lasów Puszczy Piskiej, tworząc niezwykle malownicze zakola. Woda w rzece jest zazwyczaj czysta i przejrzysta, z widocznym piaszczystym dnem. W dolnym biegu pojawiają się bagienne łąki i torfowiska, a brzegi często porasta wysoka trzcina.

Ten odcinek kajakiem da się pokonać w 4-5 dni, ale oczywiście można wybrać się na krótszy spływ, startując na przykład z Pisza. Wcześniej oczywiście trzeba koniecznie wybrać się na wycieczkę po Piszu.

Warto tam zobaczyć Muzeum Ziemi Piskiej, gdzie dowiecie się między innymi o tym, jakie zwierzęta żyją lub żyły w Puszczy Piskiej, poznacie dzieje Galindów i Mazurów. Na rynku warto obejrzeć piękny ratusz i rzeźbę, która uchodzi za dzieło Pusów, ale w rzeczywistości około 1875 roku wykonał ją Mazura z pobliskich Wejsun. Miała mu ona ułatwiać znalezienie drogi powrotnej do domu nocą. Na piski rynek, jak pruskie dzieło trafiła w 1969 roku. Warto też zajrzeć do kościoła pw. św. Jana Chrzciciela w Piszu, gdzie zachował się ołtarz z końca XVI wieku.

Jest w Piszu jest jeszcze coś co warto zobaczyć, bo nie mają tego inne miasta. To mini-muzeum w schronie. Dzięki staraniom Stowarzyszenia "Piska Pozycja Ryglowa" wnętrze obiektu zostało wyremontowane i można je teraz zwiedzać. Wewnątrz bunkra, niegdyś przeznaczonego dla 30 żołnierzy, powstała niezwykle ciekawa ekspozycja militarno-historyczna, którą można oglądać za darmo po uprzednim telefonie do przewodnika.

Zalecany jest też oczywiście spacer nad jezioro Roś skąd wypływa Pisa. Można tam też skorzystać z rejsu statkiem.

Wędkowanie na Pisie. Co warto wiedzieć

W Pisie występuje wiele gatunków ryb. Najczęściej łowione to: kleje, kiełbie, miętusy, plotki, okonie, leszcze, szczupaki, liny, klenie, węgorze, sumy i bolenie także sum.
Rzeka oferuje zarówno odcinki o szybkim nurcie, idealne dla ryb drapieżnych, jak i spokojne rozlewiska, w których można złowić gatunki spokojnego żeru.

Aby legalnie łowić w Pisie, należy posiadać aktualne zezwolenie na amatorski połów ryb w danym obwodzie rybackim.

Większość odcinków Pisy podlega pod Polski Związek Wędkarski (PZW) – głównie Okręg Mazowiecki i Okręg Warmia i Mazury – ale są także fragmenty użytkowane przez inne gospodarstwa rybackie. Zezwolenia można zakupić online lub u lokalnych dzierżawców.

Najlepsze miejsca do połowu: między Piszem a Jeżami, rejon Boginie – Kumielsk (dzikie i rzadko uczęszczane fragmenty rzeki), przed ujściem Pisy do Narwi, gdzie nurt staje się głębszy, a łowić można również większe drapieżniki.

Na koniec warto przypomnieć, że przed laty z tej drogi wodnej korzystali handlarze mazurskimi rybami. — Dawniej trudniono się tu handlem rybami, wywożąc je do Warszawy, głównego miejsca zbytu ryb łowionych w jeziorze Śniardwy. Łodzie, wykonane z olbrzymich pni topoli, holowały skrzynie z rybami przez jezioro Roś do Pisza, a potem rzekami Pisą, Narwią i Bugiem do Wisły — pisał Julius Schumann w dalekim 1864 roku.