Stół na sylwestra i na Nowy Rok

W ten sposób nikt się nie narobi, a przyjęcie będzie jak się patrzy. Oczywiście my jako gospodarze musimy świecić przykładem, więc na wszelki wypadek przygotujemy aż trzy dania. Danie główne - to kaczka z jabłkami, którą jednak radzę zachować na noworoczny obiad. Dobrze jest mieć ją przygotowaną do pieczenia, ale nie wstawiać do piekarnika bez wyraźnej potrzeby. Jeżeli goście się upomną, a głód zacznie wszystkim zaglądać w oczy - to trudno, wstawiamy kaczkę do piekarnika i już po dwóch godzinach mamy gotowy gorący posiłek. Jeżeli jednak uda się kaczkę uchronić przed łakomstwem gości, wówczas po wyczerpującej nocy będziemy mieć niemal gotowy obiad na 1 stycznia.

A co z pozostałymi dwiema potrawami? Jako przekąskę podajemy krokiety z mięsem, zaś na stoliku do deserów postawimy wyśmienity sernik z kruszonką.

Najpierw załatwmy jednak sprawę kaczki.

Kaczka z jabłkami

To u mnie tradycyjna potrawa na pierwszy dzień Bożego Narodzenia. Jest tak pyszna, że mógłbym ją chyba jeść okrągły rok – więc będzie na pewno doskonałą kulinarną zapowiedzią nowego 2013 roku. Jedyną jej wadą jest to, że jeżeli podamy ją na stół upieczoną w całości, wówczas goście mocno się namęczą, a zapewne też pochlapią siebie i obrus tłustym sosem. Można temu zaradzić, dzieląc kaczkę po upieczeniu na części przy pomocy ostrego noża i nożyc do drobiu. Wymaga to pewnej wprawy i wysiłku – ale na pewno się opłaca. Cóż, skoro już podjęliśmy się roli gospodarza, musimy się trochę natrudzić.
Przejdźmy do konkretów. Możemy kupić kaczkę na targu lub po prostu w sklepie – oczywiście lepiej świeżą, niż mrożoną (chociaż mrożona szybciej nam się upiecze). Trzeba upiec tyle kaczek, żeby na jedną przypadało 4, najwyżej 5 osób.
Jako nadzienia użyjemy jabłek – najlepiej lekko kwaskowatych. Jabłka myjemy (nie obieramy ze skórki), kroimy na ćwiartki, wykrawamy gniazda i każdą ćwiartkę kroimy jeszcze na kilka części. Kaczkę (kaczki) nacieramy z zewnątrz i wewnątrz solą, pieprzem i majerankiem, a do środka upychamy ciasno cząstki jabłek. Nadzianą kaczkę można zaszyć, ale nie jest to konieczne.
Tak przygotowaną kaczkę wkładamy do rozgrzanego do 180 stopni piekarnika i pieczemy ok. 2 godzin. Podczas pieczenia co jakiś czas polewamy kaczkę wytopionym tłuszczem, dobrze jest też obrócić ją mniej więcej po godzinie, aby nam się równo upiekła.
Gotową kaczkę wyjąć z piekarnika, wyjąć z niej upieczone jabłka i podzielić na kawałki. Na jednym półmisku podajemy kaczkę, na drugim jabłka, w osobnej miseczce podajemy wytopiony tłuszczyk. Do takiej kaczki najlepiej smakują ziemniaki purèe – inne dodatki nie są potrzebne.

Teraz obiecany deser, czyli

Sernik z kruszonką (albo bez)

Jak zabawa to zabawa - idziemy na całość i przygotowujemy solidną blachę sernika. Najpierw musimy podjąć ważką decyzję w sprawie spodu sernika. Możemy go upiec całkiem bez spodu, możemy położyć na spód blachy zwykłe herbatniki, ale możemy też – co proponuję – zrobić kruche ciasto. Potrzebujemy na nie:
• 2 szklanki mąki
• łyżeczkę proszku do pieczenia
• pół szklanki cukru pudru
• 1/2 kostki masła
• 3 żółtka
• 2 łyżki gęstej kwaśnej śmietany
• Do posypania zapieczonej warstwy ciasta będziemy potrzebować trochę tartej bułki.

Do miski przesiewamy mąkę, cukier puder i proszek do pieczenia, dodajemy drobno pokrojone masło (ja ucieram twarde masło na tarce z grubymi oczkami) i wyrabiamy widelcem aż do uzyskania grudkowatej konsystencji. Dodajemy żółtka i śmietanę i dalej wyrabiamy ciasto aż do uzyskania jednolitej, dość twardej masy, Można tą masą od razu wyłożyć dno formy (oczywiście uprzednio wysmarowanej tłuszczem lub wyłożonej papierem do pieczenia), lepiej jednak solidnie ciasto schłodzić (włożyć do torebki foliowej i trzymać ok. godzinę w zamrażarce) i utrzeć na tarce o dużych oczkach. Takie ciasto będzie bardziej pulchne. Blachę z ciastem wkładamy na 8 minut do piekarnika (temp. 180 stopni), potem nieco studzimy, posypujemy tartą bułką i wykładamy na nią masę serową.

Na tę masę potrzebujemy:
• Ok. 2 kg mielonego sera (ja kupuję gotowy twaróg w wiaderkach, ale można też zmielić tłusty twaróg – wtedy jednak musimy przepuścić go przez maszynkę co najmniej dwa razy).
• 2 szklanki cukru (używam cukru pudru, ale może być też zwykły cukier kryształ - jeżeli porządnie wymieszamy, kryształki w końcu się rozpuszczą)
• 2 torebki cukru waniliowego
• 4 łyżki kwaśnej śmietany
• 3 białka
Wszystkie składniki oprócz białek dokładnie mieszamy na gładką, jednolitą masę. Z białek ubijamy sztywną pianę (można podczas ubijania dodać ok. ćwierć szklanki cukru) i delikatnie mieszamy ją z masą serową. UWAGA: niektórzy wolą sernik bez tej ubitej piany, jest wtedy jakby bardziej zwarty, ubity. Cóż, kwestia gustu - oba są dobre.

Pozostaje do rozstrzygnięcia kolejny dylemat: dać czy nie dać kruszonkę. Osobiście jestem za, ale są tacy, którzy nie chcą psuć czystej formy sernika. Na wszelki wypadek podaję przepis.

Potrzebujemy
• 300 g mąki
• 150 g cukru
• ¾ kostki roztopionego masła (ja użyłem całej kostki - ale to trochę za dużo)
Najpierw mieszamy mąkę z cukrem i stopniowo dodajemy roztopione masło, wyrabiając ciasto między palcami tak, aby powstały grudki. Posypujemy nimi powierzchnię sernika i wkładamy całość do piekarnika (170-180 stopni) na nieco ponad godzinę. Tak byłem zaaferowany tą robotą, że zupełnie zapomniałem o zdjęciach - przypomniałem sobie dopiero wtedy, kiedy zacząłem kroić gotowy sernik. Mam nadzieję, że mi wybaczycie.
Wesołej (i słodkiej) zabawy.
Adam Bartnikowski