Jeszcze władze niemieckie przed II wojną światową ustanowiły tu rezerwat bukowy o powierzchni około 40 ha. W czasie II wojny światowej został on częściowo zniszczony. Ponowne zatwierdzenie rezerwatu w 1949 r. przerwało jego dalszą dewastację.
Rezerwat utworzono w celu zachowania naturalnego starodrzewu bukowego z domieszką grabu, dębu i lipy, znajdującego się na granicy zwartego zasięgu geograficznego buka zwyczajnego (Fagus silvatica), z licznymi stanowiskami roślin chronionych.
Przebiegają tędy i pokrywają się ze sobą zasięgi występowania dwóch gatunków: północno-wschodnia granica występowania buka oraz południowo-zachodnia granica występowania świerka. Gatunkami panującymi w rezerwacie są buk, olsza i brzoza, a jako gatunki domieszkowe występują świerk i dąb, pojedynczo występują także lipa, wiąz, jodła, brzoza, sosna, jesion, osika. Wśród bogatego runa występuje tu wiele gatunków roślin chronionych, takich jak: lilia złotogłów, podkolan biały, storczyk plamisty, wawrzynek wilczełyko, kopytnik pospolity, marzanka wonna, widłak jałowcowaty.
Na mapie oznaczyliśmy leśnictwo Sambród.
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez