Radomno: wieś na szlaku św. Jakuba.

Miejscowość położona jest tuż nad malowniczym jeziorem o tej samej nazwie. Mieszkańcy Radomna mogą pochwalić się pięknym kościołem pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Tę neogotycką świątynię można dostrzec z daleka, gdyż jej wieża sięga prawie 45 metrów.

Cegły ze spalonego klasztoru w Łąkach wykorzystano w Radomnie
Obecny kościół w pierwszych latach XX wieku postawiono w miejscu, gdzie wcześniej uległ zniszczeniu mały drewniany kościółek. Inicjatorem budowy był ówczesny proboszcz, ks. Jan Batke. Rozpoczął on działania ku budowie kościoła od kupna cegieł po spalonym klasztorze w Łąkach Bratiańskich leżących obok Nowego Miasta Lubawskiego.

Profesor z Dusseldorfu upiększył świątynię
Wnętrze kościoła zachwyca masywnymi ławkami z początku XX wieku. Po przekroczeniu progu świątyni, uwagę zwracają polichromie na ścianach oraz piękne witraże w otworach okiennych przedstawiające figury świętych. Autorem tych prac, wyróżniających się dużą starannością wykonania, jest profesor Akademii Sztuk Pięknych w Dusseldorfie — Józef Hubert.

Ołtarz pochodzi z drewnianego kościółka
Ołtarz główny z okresu wczesnego baroku mierzy 7 metrów, jest drewniany i polichromowany. Zdobią go obrazy umieszczone w drugiej i trzeciej kondygnacji, przedstawiające Ukrzyżowanie Chrystusa oraz koronację św. Katarzyny. Oba malunki pochodzą z XVII wieku. W retabulum ołtarza swoim pięknem cieszy oczy współczesna figura Serca Jezusowego. Ciekawostką jest, że prawdopodobnie ołtarz główny, wraz z dwoma bocznymi, pochodzi ze zniszczonego wcześniej kościółka drewnianego w Radomnie.

Barokowy konfesjonał z klasztoru łąkowskiego
Aby ujrzeć zachwycające organy z okresu neobaroku wystarczy się odwrócić i spojrzeć w górę. Usytuowany na chórze muzycznym nad głównym wejściem, instrument zachwyca wielkością i piękną drewnianą oprawą.
Tajemniczej magii dodaje kościołowi barokowy konfesjonał z XVIII wieku, pochodzący z wspomnianego wcześniej, spalonego klasztoru w Łąkach Bratiańskich. Ze świątyni w Jamielniku (gmina Nowe Miasto Lubawskie) sprowadzone zostały dwie kamienne kropielnice imponującej wielkości.
W kościele z pierwszej połowy XVII wieku zachował się drewniany polichromowany krucyfiks, natomiast z początku XVIII wieku chrzcielnica z tego samego materiału. Warto również obejrzeć znajdujący się na wieży dzwon barokowy z 1659 roku.
Jeszcze w XVIII wieku obok kościoła znajdował się cmentarz. Teraz pozostała po nim tylko odnowiona tablica nagrobkowa rodziny Chmielewskich z 1850 roku.

Obecny proboszcz unowocześnia świątynię
Od ponad 20 lat parafią w Radomnie opiekuje się ks. kan. Zygmunt Leyk, który przy pomocy parafian i unijnych środków stara się pielęgnować kościół.
Będąc w Radomnie oprócz delektowania się ciszą i spokojem, oraz jeziorem przylegającym do miejscowości, nie można nie zwiedzić świątyni. Atmosfera zadumy i refleksji, która panuje wewnątrz kościoła, sprzyja poczuciu wyjątkowości tego Domu Bożego.
Katarzyna Ochocka