Rezerwat przyrody Bagno Nadrowskie

Lasy zajmują niewielki obszar rezerwatu. Najważniejszą jego część stanowi rozległe torfowisko, urozmaicone oczkami wody. Obszar ten porastają szuwary, krzewy wierzby, kruszyny i brzozy. To naturalne obniżenie terenu, który został zmeliorowany wiele lat temu, a po zaprzestaniu działań gospodarczych, ponownie przekształcił się w bagno. Główny odpływ z bagna stanowi otwarty rów, przebiegający przez podmokłe łąki i przez teren zadrzewiony. Odpływ ten łączy się z jeziorem Niskim. Bagno poza wodami gruntowymi nie ma żadnych dopływów.

Obszar ten chroniony jest ze względu na występujące tu siedliska herpetofauny (różne gatunki płazów i gadów) oraz liczne gatunki ptaków. Głównym obiektem ochrony jest żółw błotny, ale w rezerwacie występuje też bogactwo ptaków lęgowych, związanych ze środowiskiem wodnym. Spośród 43 gatunków lęgowych, występujących na terenie rezerwatu Bagno Nadrowskie, 41 zostało ujętych w załącznikach do Konwencji Berneńskiej i traktowane są jako zwierzęta wymagające szczególnej ochrony i troski.
W rezerwacie występują też rzadkie rośliny, m.in. objęta ścisłą ochroną Wolffia bezkorzeniowa (Wolffia arrhiza) czy częściowo chroniony wywłócznik skrętoległy (Myriophyllum alternifolium).
Doskonałym punktem widokowym na cały prawie rezerwat jest wyniesienie trenu w północno-zachodniej części rezerwatu. Stoi tu wieża widokowa (na zdjęciu), wybudowana przez Nadleśnictwo Olsztynek. Znajdziemy tam także tablicę z pełna listą chronionych zwierząt i roślin występujących w rezerwacie.