Ostatni prawdziwek w mazurskich lasach

Widok był zaskakujący, bo nawet miejscowi Strażnicy Leśni nie pamiętali aby o tej porze roku prawdziwki były dostępne. Co innego kurki (pieprznik jadalny) i gąski zielone – jeszcze pojedynczo można znaleźć.

Do polskiej literatury mykologicznej nazwę borowik szlachetny wprowadziła Alina Skirgiełło w 1960. Często określany nazwami zwyczajowymi, obecnie poza najczęściej stosowaną nazwą zwyczajową borowik szlachetny, do popularnych określeń gatunku należą: prawdziwek i borowik jadalny. Dawniej używano wielu określeń: borowik, grabak, grzyb borowik, grzyb jadalny, grzyb majowy, grzyb prawdziwy, grzyb sprawiedliwy, grzyb właściwy, prawdzik oraz grzyb prawy, prawak, prawik, przawdziwik, prawdziwiec, grzyb dębowy.

Owocniki pojawiają się najczęściej i najliczniej w okresie od maja do listopada, zdarzają się także w grudniu (na przykład w wyjątkowym 2000 roku). Owocniki wyrastają pojedynczo, często w niewielkich grupach po kilka, bywa także, że tworzą kręgi.

Borowik szlachetny występuje zarówno w lasach iglastych, liściastych jak i mieszanych. Grzyb ten tworzy mikoryzę zewnętrzną z licznymi gatunkami drzew, najchętniej z świerkiem, rzadziej z sosnami i dębami. Preferuje drzewostany w średniej klasie wieku, w starszych drzewostanach iglastych ustępuje borowikowi kasztanowemu. W naszym przypadku był to drzewostan sosnowy z domieszką świerka.

Adam Siemakowicz, RDLP w Olsztynie