Z nieistniejącego już dziś domu przy ulicy Kaiser Wilhelm Strasse, oglądał Jezioro Ełckie urodzony w tym mieście wybitny niemiecki pisarz Siegfried Lenz. W 2011 pisarz otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Ełku.
Siegfried Lenz to jeden z najbardziej znanych i najwybitniejszych ludzi związanych w Ełkiem. Urodził się w Ełku 17 marca 1926 roku w rodzinie urzędnika celnego. Na temat rodziny Siegfrieda Lenza wiadomo niewiele. Gdy zaczął chodzić do szkoły, zamieszkał u babci. Mieszkał wówczas pod adresem Kaiser Wilhelm Strasse 103. Był to dom na zapleczu ulicy (nad jeziorem, w pobliżu mostu na wyspę zamkową) i administracyjnie do niej należał.
W czasie wojny służył krótko w Kriegsmarine. Trafił do brytyjskiej niewoli, po zwolnieniu studiował literaturę, filozofię i anglistykę w Hamburgu. W latach 1950-1951 był redaktorem działu kulturalnego tygodnika "Die Welt". Od 1951 zajął się twórczością literacką, współpracował z licznymi wydawnictwami prasowymi, radiem, wykładał także gościnnie na uniwersytecie. Jest laureatem wielu nagród, odznaczeń i wyróżnień. Największym międzynarodowym sukcesem pisarza okazała się powieść "Lekcja języka niemieckiego". Utwór traktujący o moralnych konfliktach w faszystowskich Niemczech został przetłumaczony na 19 języków.
W czasie wojny służył krótko w Kriegsmarine. Trafił do brytyjskiej niewoli, po zwolnieniu studiował literaturę, filozofię i anglistykę w Hamburgu. W latach 1950-1951 był redaktorem działu kulturalnego tygodnika "Die Welt". Od 1951 zajął się twórczością literacką, współpracował z licznymi wydawnictwami prasowymi, radiem, wykładał także gościnnie na uniwersytecie. Jest laureatem wielu nagród, odznaczeń i wyróżnień. Największym międzynarodowym sukcesem pisarza okazała się powieść "Lekcja języka niemieckiego". Utwór traktujący o moralnych konfliktach w faszystowskich Niemczech został przetłumaczony na 19 języków.
Siegfried Lenz, podobnie jak Günter Grass, zaangażowany był w polsko - niemieckie pojednanie, popierał także politykę wschodnią Willego Brandta służącą normalizacji stosunków łączących oba narody.
Lenz opuścił swe rodzinne miasto po wybuchu II wojny światowej, ale dzieciństwo spędzone na Mazurach jest dla niego ważnym źródłem literackich inspiracji.
W jego zbiorze opowiadań Słodkie Sulejki odnaleźć można kwintesencję mazurskiego, dobrodusznego humoru. Tytułowa wioska istnieje naprawdę nad Jeziorem Świętajno, niedaleko Olecka.
Bardzo ważną pozycją w jego dorobku jest „Muzeum ziemi ojczystej”. Jest to barwna opowieść o Mazurach widziana przez pryzmat losów mieszkańców Łukowca (Ełku). Narrator Zygmunt Rogala gromadzi z pasją świadectwa historii okolicy, bo wiedza na temat stron ojczystych jest początkiem wiedzy o świecie. Eksponaty, podobnie jak mieszkańcy Łukowca, trafiły po wojnie do Niemiec. Aby nie stały się relikwiami zakonu nostalgii, sprzymierzenia chorych z tęsknoty, Rogala podpala swoje zbiory.
„Muzeum ziemi ojczystej” jest książką nie tylko dotyczącą Ełku i Mazur (twórczość Lenza cechuje realizm topograficzny i obyczajowy), czy też problemu bliższych ojczyzn, ale także książką częściowo rozrachunkową wobec własnego narodu niemieckiego. Dla czytelników stanowi impuls do refleksji nad sprawami ludności pogranicza i nad stosunkami polsko-niemieckimi.
18 października 2011 roku Siegfried Lenz odebrał osobiście z rąk prezydenta miasta Tomasza Andrukiewicza tytuł Honorowego Obywatela Ełku. Sędziwy pisarz specjalnie z tej okazji przyjechał po latach do swojego rodzinnego miasta. Była to pierwsza i ostatnia taka wizyta od czasu wyjazdu.
Siegfried Lenz zmarł 7 października 2014 w Hamburgu.
Lenz opuścił swe rodzinne miasto po wybuchu II wojny światowej, ale dzieciństwo spędzone na Mazurach jest dla niego ważnym źródłem literackich inspiracji.
W jego zbiorze opowiadań Słodkie Sulejki odnaleźć można kwintesencję mazurskiego, dobrodusznego humoru. Tytułowa wioska istnieje naprawdę nad Jeziorem Świętajno, niedaleko Olecka.
Bardzo ważną pozycją w jego dorobku jest „Muzeum ziemi ojczystej”. Jest to barwna opowieść o Mazurach widziana przez pryzmat losów mieszkańców Łukowca (Ełku). Narrator Zygmunt Rogala gromadzi z pasją świadectwa historii okolicy, bo wiedza na temat stron ojczystych jest początkiem wiedzy o świecie. Eksponaty, podobnie jak mieszkańcy Łukowca, trafiły po wojnie do Niemiec. Aby nie stały się relikwiami zakonu nostalgii, sprzymierzenia chorych z tęsknoty, Rogala podpala swoje zbiory.
„Muzeum ziemi ojczystej” jest książką nie tylko dotyczącą Ełku i Mazur (twórczość Lenza cechuje realizm topograficzny i obyczajowy), czy też problemu bliższych ojczyzn, ale także książką częściowo rozrachunkową wobec własnego narodu niemieckiego. Dla czytelników stanowi impuls do refleksji nad sprawami ludności pogranicza i nad stosunkami polsko-niemieckimi.
18 października 2011 roku Siegfried Lenz odebrał osobiście z rąk prezydenta miasta Tomasza Andrukiewicza tytuł Honorowego Obywatela Ełku. Sędziwy pisarz specjalnie z tej okazji przyjechał po latach do swojego rodzinnego miasta. Była to pierwsza i ostatnia taka wizyta od czasu wyjazdu.
Siegfried Lenz zmarł 7 października 2014 w Hamburgu.
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez