Ostróda - Iława - Elbląg, czyli o Kanale Elbląskim inaczej

Najnowsze dzieło Ryszarda Kowalskiego, autora (wspólnie z Cezarym Wawrzyński9m) kilku książek o Kanale Elbląskim (m.in. „150 lat kanału Ostróda-Elbląg 1860-2010”) pokazuje słynny kanał w mało znanych anegdotach i opisach. To drugie wydanie książki autora z 2012 roku "100 lat żeglugi pasażerskiej. Ostróda-Iława-Elbląg 1912-2012", znacznie rozszerzone, poprawione i wzbogacone. O niezwykłości książki stanowi przede wszystkim jej dwujęzyczność - każda strona parzysta zawiera tekst po polsku, strona obok - tłumaczenie na niemiecki. Zdjęcia podpisane są w obu językach.
Zdumiewa bogactwo materiału faktograficznego i ilustracyjnego, zgromadzonego przez autora. To w przeważającej części fotografie sprzed II wojny światowej, niektóre nawet z XIX wieku.
Kowalski skrupulatnie opisuje proces tworzenia się żeglugi na zbudowanym w połowie XIX wieku Kanale Elbląskim (dawniej zwanym Oberlandzkim) i pobliskich jeziorach, głównie Jezioraku (Iława) i Drwęckim (Ostróda). Znajdziemy też fragmenty, dotyczące Zalewu Wiślanego, a nawet żeglugi morskiej. Autor pokazuje przy tej okazji fascynującą historię rozwoju techniki żeglownej, a także obyczajów związanych z nowym sposobem spędzania wolnego czasu. Ot, taki na przykład zwyczaj (będący niepisanym prawem), że o otwarciu kolejnego sezonu żeglugi kanałowej, zalewowej i rzecznej zawiadamiali najstarsi reprezentanci elbląskiego kupiectwa. Warunkiem koniecznym do otwarcia dróg wodnych na rzekach i kanałach było złożenie stosownego wniosku najpóźniej w ciągu 14 dni po uwolnieniu z lodu rzek, zalewu i placów załadunkowych.
Dzieło wydanie jest w formie albumu (format A4), na papierze kredowym, w lakierowanej twardej okładce, jest opatrzone licznymi przypisami i bogatą bibliografią polsko- i niemieckojęzyczną.