Obelisk z 1976 roku autorstwa znanego medaliera Edwarda Gorola (1930-2003). Pomnik stoi przed kętrzyńskim ratuszem z 1886 roku.
Warto przypomnieć, że Kętrzyn ( pol. Rastembork, niem. Rastenburg, prus. Rastanpils) swoją nazwę zawdzięcza właśnie Wojciechowi Kętrzyńskiemu, który urodził się jako Adalbert von Winkler, choć jego dziadek nazywał się jeszcze Kętrzyński i pochodził z Pomorza.
Ojciec Wojciecha Kętrzyńskiego (1838-1918) używał już tylko nazwiska Winkler. W ostatnich latach życia był żandarmem w Lecu (Giżycku). Młody Adalbert tam skończył podstawówkę, a potem uczył się w gimnazjum w Rastemborku (1855-1859).
To wtedy otrzymał list od siostry, że naprawdę nie nazywają się Winkler, ale Kętrzyński, a ich ojciec jest potomkiem polskiej szlachty z okolic Wejherowa.
- Po przeczytaniu tych słów zaszedł nagle przewrót w moim umyśle i mym sercu. Przypomniałem sobie znów swoje polskie nazwisko, opowiadania ojca i jego życzenie, abym się nauczył po polsku, jednym słowem poczułem, że jestem Polakiem - pisał 18-letni Kętrzyński.
W 1861 Kętrzyński przeprowadził urzędową zmianę imienia i nazwiska na Wojciech Kętrzyński. Za pomoc dla Powstania Styczniowego został uwięziony w Górnej Bramie (Wysoka Brama) w Olsztynie.
Od 1870 roku pracował w Zakładzie im. Ossolińskich we Lwowie. Zmarł 15 stycznia 1918 r. i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez