Torfowiskowy rezerwat przyrody Jeziorko koło Drozdowa, został utworzony w 2000 roku. Położony jest w nadleśnictwie Giżycko w województwie warmińsko-mazurskim, w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich.
Rezerwat utworzono w celu ochrony ekosystemów torfowisk niskich, przejściowych i wysokich. Położony jest na granicy leśnictw Jelenia Góra i Dąbrówka. Są to głównie bezleśne trzęsawiska z turzycą nitkowatą, torfowcem Magellana, przygiełką białą i turzycą pospolitą.
O walorach przyrodniczych rezerwatu świadczy obecność 102 gatunków roślin naczyniowych i 36 gatunków mszaków, w tym 8 gatunków pod ochroną ścisłą, 11 gatunków roślin zagrożonych. W większości są to gatunki charakterystyczne dla różnych zbiorowisk torfowiskowych. W szczególności należy wymienić stanowisko brzozy niskiej, stanowisko gnidosza królewskiego, a także stanowisko wełnianki alpejskiej, lipiennika Loesela, wełnianki delikatnej, ponikła skąpokwiatowego. Z uwagi na położenie rezerwatu w obrębie bagiennych lasów, nie jest szczególnie interesujący dla turystów. Natomiast ma duże znaczenie dla nauki. Zachodnia i południowo-wschodnia część rezerwatu (z wykształconymi torfowiskami wysokimi) kryje i chroni wiele rzadkich gatunków takich jak: gnidosz królewski, rosiczka okrągłolistna, storczykowate (w tym kruszczyk błotny), wełnianka delikatna, wełnianka alpejska, widłak jałowcowaty, ponikło skąpokwiatowe.
O walorach przyrodniczych rezerwatu świadczy obecność 102 gatunków roślin naczyniowych i 36 gatunków mszaków, w tym 8 gatunków pod ochroną ścisłą, 11 gatunków roślin zagrożonych. W większości są to gatunki charakterystyczne dla różnych zbiorowisk torfowiskowych. W szczególności należy wymienić stanowisko brzozy niskiej, stanowisko gnidosza królewskiego, a także stanowisko wełnianki alpejskiej, lipiennika Loesela, wełnianki delikatnej, ponikła skąpokwiatowego. Z uwagi na położenie rezerwatu w obrębie bagiennych lasów, nie jest szczególnie interesujący dla turystów. Natomiast ma duże znaczenie dla nauki. Zachodnia i południowo-wschodnia część rezerwatu (z wykształconymi torfowiskami wysokimi) kryje i chroni wiele rzadkich gatunków takich jak: gnidosz królewski, rosiczka okrągłolistna, storczykowate (w tym kruszczyk błotny), wełnianka delikatna, wełnianka alpejska, widłak jałowcowaty, ponikło skąpokwiatowe.
Znajduje się tu również jedno z najlepiej zachowanych na Mazurach, stanowisko brzozy niskiej. W rezerwacie występują bobry, które swoją działalnością, które poprzez budowanie żeremi, uratowały ten teren przed wyschnięciem i zarośnięciem przez drzewa. Rezerwat może być udostępniany wyłącznie za zgodą Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez