Sześć jezior w mieście, 11 w okolicy. Nie bez kozery Giżycko jest nazywane żeglarską stolicą Mazur.
Giżycko (niem. Lötzen, pol. dawniej Łuczany, Lec, pruskie Lēcai) najpierw nazywało się Löwentin czyli po współczesnemu Niegocin. Pierwsze wzmianki o mieście nad Niegocinem pochodzą z połowy XIV wieku, kiedy to Krzyżacy zbudowali nad Niegocinem gród obronny. Giżycko prawa miejskie uzyskało w 1612 roku.
W czasie „potopu szwedzkiego” w 1657 roku wspierające Polaków oddziały litewskie i tatarskie puściły miasto z dymem. Ocalały tylko zamek, ratusz i kościół. Ponad tysiąc osób wymordowano lub wzięto w niewolę.
Miasto odbudowano, ale jego mieszkańcom nie wiodło się najlepiej. Lepsze czasy dla Giżycka przyszły dopiero w XIX wieku. W 1820 roku z Rynu przeniesiono tam stolicę starostwa. Niestety miasto dwa lata później spustoszył pożar. Spłonęło wtedy 205 budynków, w tym kościół i ratusz.
Miasto zaczęło rozbudowywać się w połowie XIX wieku. Do Giżycka ściągnęło pruskie wojsko, stacjonowało w Twierdzy Boyen. W latach 1854 – 1857 Wielkie Jeziora Mazurskie połączono siecią kanałów, umożliwiających regularną żeglugę. Przez miasto przeprowadzono linię kolejową, łączącą Prostki z Królewcem. Później koleją skomunikowano Giżycko z Węgorzewem, Piszem i Oleckiem.
W 1910 Giżycko zamieszkiwało prawie 7 tysięcy osób.
W okresie międzywojennym Lötzen stało się modnym kurortem. Nad Niegocinem powstał port jachtowy i kąpielisko. Na wzgórzach nad Niegocinem zbudowano nawet skocznię narciarską. Po zajęciu w 1945 roku miasta przez sowietów zostało ono obrabowane i spalone.
W 1910 Giżycko zamieszkiwało prawie 7 tysięcy osób.
W okresie międzywojennym Lötzen stało się modnym kurortem. Nad Niegocinem powstał port jachtowy i kąpielisko. Na wzgórzach nad Niegocinem zbudowano nawet skocznię narciarską. Po zajęciu w 1945 roku miasta przez sowietów zostało ono obrabowane i spalone.
Po przejęciu miasta przez administrację polską miasto nazwano mazurska nazwą Lec, potem zamieniono na brzmiące bardziej po polsku Łuczany. W końcu w 1946 roku nazwano je Giżyckiem na cześć Gustawa Gizewiusza, (1810-1838), ewangelickiego pastora, który walczył z germanizacją. Gizewiusz pochodził z rodziny Giżyckich. Z miastem, któremu nadał nową nazwę, nie miał nic wspólnego. Po Łuczanach pozostało tylko wspomnienie w postaci Kanału Łuczańskiego.
W mieście żyje niewielka grupa Mazurów. Kilka procent mieszkańców Giżycka stanowią Ukraińcy, potomkowie przesiedleńców z Akcji "Wisła".
W Giżycku znajduje się przystań statków Żeglugi Mazurskiej. Statki pływają po okolicznych jeziorach oraz do Węgorzewa i Mikołajek. Zobacz rozkład kursów.
Kalendarz imprez w Giżycku na 2011: zobacz tutaj
Warto zobaczyć w Giżycku
Neoklasycystyczny kościół ewangelicki z 1827 roku
Zamek pokrzyżacki z XIV wieku
Twierdza Boyen - zachowane w dobrym stanie fortyfikacje z połowy XIX wieku
Most obrotowy na Kanale Łuczańskim z połowy XIX wieku
"Piekarnia Regelskiego" przy ul. Warszawskiej, jeden z najstarszych budynków w mieście
Krzyż św. Brunona - wzgórze nad Niegocinem z wzniesionym w 1910 r. krzyżem upamiętniającym prawdopodobne miejsce męczeńskiej śmierci św. Brunona z Kwerfurtu (1009 r.)
Wieżę Ciśnień z 1900, z tarasem widokowym
Cerkiew greckokatolicka
Kościół katolicki pw. św. Brunona z 1938 roku
XIX-wieczne kamienice przy ulicy Pionierskiej
Zamek pokrzyżacki z XIV wieku
Twierdza Boyen - zachowane w dobrym stanie fortyfikacje z połowy XIX wieku
Most obrotowy na Kanale Łuczańskim z połowy XIX wieku
"Piekarnia Regelskiego" przy ul. Warszawskiej, jeden z najstarszych budynków w mieście
Krzyż św. Brunona - wzgórze nad Niegocinem z wzniesionym w 1910 r. krzyżem upamiętniającym prawdopodobne miejsce męczeńskiej śmierci św. Brunona z Kwerfurtu (1009 r.)
Wieżę Ciśnień z 1900, z tarasem widokowym
Cerkiew greckokatolicka
Kościół katolicki pw. św. Brunona z 1938 roku
XIX-wieczne kamienice przy ulicy Pionierskiej
Warto zobaczyć na terenie gminy Giżycko
Doba: Późnogotycki kościół z 1574 roku, cmentarz poewangelicki, kuźnia z połowy XIX w.
Pierkunowo: zespół dworski z połowy XIX w.
Sterławki Małe: drewniany wiatrak holenderski z drugiej połowy XIX w.
Upałty: dwór z początku XX wieku.
Gorazdowo: dwór z XIX w.
Mioduńskie: dwór z XIX w.
Doba: Późnogotycki kościół z 1574 roku, cmentarz poewangelicki, kuźnia z połowy XIX w.
Pierkunowo: zespół dworski z połowy XIX w.
Sterławki Małe: drewniany wiatrak holenderski z drugiej połowy XIX w.
Upałty: dwór z początku XX wieku.
Gorazdowo: dwór z XIX w.
Mioduńskie: dwór z XIX w.
Szlaki rowerowe:
Czerwony szlak rowerowy
Niebieski szlak rowerowy
Czerwony szlak rowerowy
Zielony szlak rowerowy
Brązowy szlak rowerowy
Niebieski szlak rowerowy
Czerwony szlak rowerowy
Zielony szlak rowerowy
Brązowy szlak rowerowy
Warto zobaczyć w sąsiednich gminach
Komentarze (2) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez
karakan #231639 | 81.219.*.* 16 mar 2011 16:29
Jakoś nie wyłapałem podpisu pod artykułem, czyżby autor czegoś się obawiał?
Ocena komentarza: warty uwagi (1) !
odpowiedz na ten komentarz
STOLICA MAZUR GIŻYCKO #74915 | 89.229.*.* 12 paź 2010 19:36
Giżycko stolica Mazur - Takich warunków do żeglowania jak na Wielkich Jeziorach Mazurskich nie znajdzie się nigdzie indziej w Polsce. Bez wysiadania z jachtu, dzięki systemowi połączeń między poszczególnymi akwenami, można przepłynąć wiele kilometrów.
Ocena komentarza: warty uwagi (2) !
odpowiedz na ten komentarz