Węgielsztyn to najstarsza miejscowość w powiecie węgorzewskim, założona przez wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Ulricha von Jungingena dnia 6 września 1406 roku na 64 włókach. Kościół w Węgielsztynie to z kolei najstarszy zabytek w powiecie.
Nazwa osady Węgielsztyn to spolszczona nazwa niemiecka Engelstein, czyli "Anielski Kamień".
Pierwszą lokację dokonaną w okolicach jeziora Rydzówka, wzmiankowano już w roku 1400. Prawdopodobnie wieś została potem przeniesiona w obecne miejsce. Z faktem tym wiąże się odnowienie lokacji wsi w roku 1406. Przywilej lokacyjny wystawił ówczesny Marszałek Zakonu Krzyżackiego Ulryk von Jungingen, ten sam, który zginął w bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku.
Gotycki kościół z XV wieku zbudowany jest z kamienia polnego, otynkowany, jednonawowy, z dwuspadowym dachem krytym dachówką. Zakrystia ma beczkowe sklepienie, nawa kolebkowe. Wnętrze z XVII wieku: ambona posiadająca ornamentykę niderlandzką, krucyfiks w kruchcie i zamek w drzwiach zakrystii. Z czasów krzyżackich pochodzi granitowa chrzcielnica kościoła oraz barokowy ołtarz. W XVIII wieku dobudowano do świątyni część zachodnią z wieżą wysokości 32 m.
To najstarszy zabytek na ziemi węgorzewskiej. W roku 1657 okoliczna ludność przetrwała w nim oblężenie tatarskie.
W połowie XVI w. pastorem parafii luterańskiej był Jan Toryłowicz-Batocki (Tortykowius). W 1740 roku było 1230 polskich i 510 niemieckich parafian, w 1806 było parafian 1245 polskich i 1085 niemieckich. Proporcje narodowościowe parafian zmieniły się w 1848 - polskich 77 i niemieckich 3342.
Pierwszą lokację dokonaną w okolicach jeziora Rydzówka, wzmiankowano już w roku 1400. Prawdopodobnie wieś została potem przeniesiona w obecne miejsce. Z faktem tym wiąże się odnowienie lokacji wsi w roku 1406. Przywilej lokacyjny wystawił ówczesny Marszałek Zakonu Krzyżackiego Ulryk von Jungingen, ten sam, który zginął w bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku.
Gotycki kościół z XV wieku zbudowany jest z kamienia polnego, otynkowany, jednonawowy, z dwuspadowym dachem krytym dachówką. Zakrystia ma beczkowe sklepienie, nawa kolebkowe. Wnętrze z XVII wieku: ambona posiadająca ornamentykę niderlandzką, krucyfiks w kruchcie i zamek w drzwiach zakrystii. Z czasów krzyżackich pochodzi granitowa chrzcielnica kościoła oraz barokowy ołtarz. W XVIII wieku dobudowano do świątyni część zachodnią z wieżą wysokości 32 m.
To najstarszy zabytek na ziemi węgorzewskiej. W roku 1657 okoliczna ludność przetrwała w nim oblężenie tatarskie.
W połowie XVI w. pastorem parafii luterańskiej był Jan Toryłowicz-Batocki (Tortykowius). W 1740 roku było 1230 polskich i 510 niemieckich parafian, w 1806 było parafian 1245 polskich i 1085 niemieckich. Proporcje narodowościowe parafian zmieniły się w 1848 - polskich 77 i niemieckich 3342.
Komentarze (1) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez
GG+ #359772 | 77.181.*.* 24 sie 2011 07:57
Zwykly kosciol bez niczego szczegolnego i bez zadnych atrakcji i tym chcecie przyciagnac turystow, to jedynie atrakcja dla inseiderow, a tych jest niewiele a w dodatku oni wam nie zostawia dutkow...
Ocena komentarza: poniżej poziomu (-1) !
odpowiedz na ten komentarz