Lidzbark Welski jest może mniej znany od Warmińskiego, ale nie ustępuje mu malowniczym położeniem, jeziorami i fajnym klimatem małego miasteczka.
Lidzbark (pot. Lidzbark Welski, niem. Lautenburg, prus. Welliskas Lēcbargs) – miasto położone w województwie warmińsko-mazurskim, powiecie działdowskim nad rzeką Wel i jeziorem Lidzbarskim, Około 9 tysięcy mieszkańców. Nazwa miasta Lidzbark być może pochodzi od dawnej osady słowiańskiej, którą określano jako Ludbarc, bo zajmowano się w niej głównie bartnictwem.
Pierwsze wzmianki o Lidzbarku pochodzą z 1301 roku. W 1303 roku Krzyżacy zbudowali zamek. Prawa miejskie Lidzbark uzyskał na początku XIV wieku. Po zawarciu II pokoju toruńskiego z Zakonem w 1466 roku miasto znalazło się w granicach Polski. Rozpoczął się wtedy szybki rozwój miasta. W wyniku pierwszego rozbioru Polski w 1772 miasto znajdowało się w granicach Prus. W 1887 przez miasto przeprowadzono trasę kolejową z Działdowa do Brodnicy. Do Polski miasto powróciło 18 stycznia 1920 roku. W czasie II wojny światowej wielu mieszkańców poniosło śmierć, a miasto zostało zniszczone w trzech czwartych. Po wojnie Lidzbark budowano praktycznie od podstaw.
W pobliżu Lidzbarka znajdują się dwa parki krajobrazowe: Górznieńsko-Lidzbarski i Welski. Położenie miasta, bliskość jezior i dużego kompleksu leśnego oraz zabytkowy układ urbanistyczny, stwarzają dobre warunki do rekreacji i wypoczynku.
Ważnym elementem przyrodniczym regionu są jeziora. Większość z nich jezior leży w ciągu rzeki Wel. Największe znaczenie turystyczne mają jeziora: Lidzbarskie, Rumian i Kiełpińskie.
Warto zobaczyć w Lidzbarku
Kościół św. Wojciecha z 1752 roku
Resztki gotyckiej baszty zamkowej z XIV wieku
Kościół ewangelicko-augsburski z 1829 r. wraz z domem kancelaryjnym
Założenie urbanistyczne Starego Miasta z lat 1320-1331
Budynki: Szkoły Podstawowej, Urzędu Miasta, byłej garbarni, rzeźni, gazowni, dworca kolejowego oraz kamieniczki secesyjne z przełomu XIX i XX w.
Figurka św. Jana Nepomucena nad rzeką Wel z 1802 r
Spichlerz Zbożowy z końca XIX w.
Dwie wieże wodociągowe z 1909 r.
Kościół św. Wojciecha z 1752 roku
Resztki gotyckiej baszty zamkowej z XIV wieku
Kościół ewangelicko-augsburski z 1829 r. wraz z domem kancelaryjnym
Założenie urbanistyczne Starego Miasta z lat 1320-1331
Budynki: Szkoły Podstawowej, Urzędu Miasta, byłej garbarni, rzeźni, gazowni, dworca kolejowego oraz kamieniczki secesyjne z przełomu XIX i XX w.
Figurka św. Jana Nepomucena nad rzeką Wel z 1802 r
Spichlerz Zbożowy z końca XIX w.
Dwie wieże wodociągowe z 1909 r.
Warto zobaczyć w okolicy Lidzbarka
Bryńsk: domy z XIX wieku
Chełsty: zespół dworsko-folwarczny i młyn wodny z XIX w.
Dłutowo: zespół pałacowo-parkowy XIX w.
Jeleń: muzeum etnograficzne
Jeleń: Muzeum Przyrody
Kurojady: murowany młyn wodny z XX w.
Kiełpiny: kościół pw. św. Wawrzyńca z XVIII w.
Wlewsk: zespół dworsko-folwarczny oraz gorzelnia i szkoła z XIX w.
Bryńsk: domy z XIX wieku
Chełsty: zespół dworsko-folwarczny i młyn wodny z XIX w.
Dłutowo: zespół pałacowo-parkowy XIX w.
Jeleń: muzeum etnograficzne
Jeleń: Muzeum Przyrody
Kurojady: murowany młyn wodny z XX w.
Kiełpiny: kościół pw. św. Wawrzyńca z XVIII w.
Wlewsk: zespół dworsko-folwarczny oraz gorzelnia i szkoła z XIX w.
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez