Klasztor staroobrzędowców w Wojnowie

Wojnowo jest symbolem polskich staroobrzędowców. To oni założyli wieś. Na Mazurach pojawili się w 1830 roku.

Ich historia zaczęła się jednak prawie 200 lat wcześniej. Staroobrzędowcy (starowiercy, filiponi) nie uznali reform wprowadzonych w Rosyjskim Cerkwi Prawosławnej. Prześladowani za swoje przekonania religijne, rozproszyli sie po imperium. Dotarli między innymi na suwalszczyznę. A stamtąd na Mazury.

W połowie XIX wieku zbudowali w Wojnowie, nad jeziorem Duś, męski monaster czyli klasztor.W 1884 roku mieszkający w nim ostatni mnich zrzucił sutannę i ożenił się.

Rok później w tych samych budynkach powstał klasztor żeński. Przed I wojną światową mieszkało w nim prawie 50 mniszek.

Po II wojnie społeczność starowierców podzieliła losy Niemców i Mazurów. W Wojnowie została ich tylko garstka. Sam klasztor przeszedł w ręce prywatne. Pokoje mniszek służą dzisiaj turystom.

Na ogrodzony teren klasztorny prowadzi brama. Wokół podwórza usytuowane są budynki zakonne i gospodarcze. W centralnym miejscu stoi molenna (dom modlitwy).

We wnętrzu można podziwiać cenne ikony przedstawiające Trójcę Świętą, Matkę Bożą, Chrystusa oraz proroków. W głównej sali molenny wisi olbrzymi srebrny żyrandol. Ufundował go w 1910 roku bogaty kupiec ku pamięci zmarłej żony. Żyrandol ma 32 świece. Tyle lat miała żona fundatora, kiedy zmarła.