Radomno: Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Inicjatorem budowy był ówczesny proboszcz ks. Jan Batke. Rozpoczął on działania od kupna cegieł po spalonym klasztorze w Łąkach Bratiańskich leżących obok Nowego Miasta Lubawskiego. Ze świątyni w Jamielniku (gmina Nowe Miasto Lubawskie) sprowadzone zostały dwie kamienne kropielnice imponującej wielkości. Świątynię konsekrował sufragan chełmiński biskup Jakub Klunder 22 maja 1910 roku.

W kościele zachował się drewniany polichromowany krucyfiks z XVI wieku, oraz także drewniana chrzcielnica z początku XVIII wieku. Warto również obejrzeć znajdujący się na wieży dzwon barokowy z 1659 roku.
Jeszcze w XVIII wieku obok kościoła znajdował się cmentarz. Teraz pozostała po nim tylko odnowiona tablica nagrobkowa rodziny Chmielewskich z 1850 roku.

Według księdza Jacka Kwiatkowskiego, dyrektora wydziału konserwacji zabytków Diecezji Toruńskiej, ołtarze najprawdopodobniej pochodzą z kościoła bernardyńskiego w Lubawie, a część wyposażenia przeniesiono z dawnego klasztoru w Łąkach Bratiańskich.

Niewątpliwie jedyne w swoim rodzaju są wymalowania stropu nad nawą kościoła. Rzadkością jest tzw. wzór dywanowy, a ten w radomskiej świątyni jest projektu Józefa Hubera, profesora ASP w Dusseldorfie. Ołtarz główny z figurą Chrystusa posiada okna z relikwiami i podobnie jak drugi ołtarz boczny wymaga renowacji.
Od lipca 2014 roku trwały we wnętrzu kościoła prace konserwatorskie, podczas których odnowiono jeden z ołtarzy, kielichową chrzcielnicę oraz krucyfiks.
Parafia w Radomnie posiada kościół filialny w Gryźlinach, a duszpasterzem wspólnoty jest od ponad 20 lat ks. Zygmunt Leyk.
Stanisław R. Ulatowski