Konkurs Zielone Lato rozstrzygnięty

W województwie warmińsko-mazurskim jest ponad tysiąc gospodarstw agroturystycznych. Większość jest zrzeszona w lokalnych stowarzyszeniach, których jest kilkanaście. Są też oczywiście gospodarstwa niezrzeszone, świadczące usługi stale bądź sporadycznie; są wreszcie i takie, które zajmują się normalną działalnością rolnicza, ale jeżeli zawita do nich mieszczuch i poprosi o nocleg - nie odmówią.

Nocleg w stodole na sianie

Turyści coraz częściej wybierają jednak nasz „cud natury” w luksusowym opakowaniu. Dawne kwatery u rolnika, gdzie turysta poza noclegiem zapewnione miał atrakcje w postaci prac w gospodarce czy wspólnym przygotowywaniu posiłków, powoli odchodzą do lamusa. Myślę, że zatęsknimy jeszcze za noclegiem w stodole na sianie i kwaśnym mlekiem z kartoflami na śniadanie.

Konkurs, czyli promocja

19 lat temu ówczesne Ministerstwo Rolnictwa oraz Program 1 Polskiego Radia wspólnie z Ośrodkami Doradztwa Rolniczego w całym kraju zapoczątkowały wielką narodową dyskusję na temat turystycznego potencjału, jaki kryje w sobie polska wieś. Z tej dyskusji zrodziła się idea konkursu, który miał polską agroturystykę promować i nagradzać. Tak powstało "Zielone Lato". Od początku Warmińsko-Mazurskie (początkowo jeszcze jako Olsztyńskie) przodowało w kraju pod względem liczebności uczestników konkursu.

Jak oceniać?

W tym roku, podobnie jak w latach ubiegłych, „Zielone Lato” rozgrywane było w 2 kategoriach. Komisja Konkursowa oceniała obiekty w grupach: agroturystyka i obiekt turystyki wiejskiej. Ocenie podlegały m.in.: urządzenie oraz funkcjonowanie gospodarstwa, jakość świadczonych usług, ekologiczny system oddziaływań środowisko-człowiek, standard wyposażenia i możliwość korzystania z kuchni wspólnie z gospodarzami, aktywność w propagowaniu własnej oferty i konkurencyjność ceny.

Co z tym "agro"?

Wśród dwudziestu kilku zgłoszonych do tegorocznego konkursu obiektów, większość to obiekty turystyki wiejskiej, piękne, klimatyczne miejsca położone na wsi lub w jej okolicy, którym jednak gospodarstwo rolne nie towarzyszy. Trudno zatem mówić o typowej agroturystyce. To miejsca, stworzone z „marzeń mieszczuchów”, jak mówią ich właściciele, wybierających nowe życie dla siebie i swoich rodzin właśnie na Warmii i Mazurach. W harmonii ze sobą, przyrodą i …gospodarką rynkową. To bowiem nic innego tylko rynek, a konkretnie popyt i podaż nim rządzące, wyznaczają standard, rodzaj oferty i wysokość ceny - również w agroturystyce. Typowe obiekty agroturystyczne zgłoszone do konkursu można było policzyć na palcach jednej ręki. Coraz mniej w naszym otoczeniu - i nie jest to wyłącznie specyfika naszego regionu - agroturystyki w czystej postaci. Jak mówią właściciele takich gospodarstw, „krówka i konik” w zasadzie są ok., ale już muchy, które zwykle im towarzyszą, czy zapachy z obory - niekoniecznie.

Głód nie tylko na przyrodę

W jakim kierunku będzie się rozwijał ten segment rynku, dziś możemy tylko gdybać. Faktem jest jednak, że najlepsze w regionie gospodarstwa agroturystyczne i obiekty turystyki wiejskiej warto poznać, nacieszyć oczy dialogiem nierzadko historycznych wnętrz z nowoczesnymi standardami i zaspokoić głód na przyrodę, przygodę w otoczeniu niestandardowych miejsc i ludzi oraz kuchnię, której przysmaków ze świecą szukać w obiektach, w których już wszyscy przed nami byli.

W kategorii najlepszy obiekt turystyki wiejskiej:
I miejsce - Oberża pod Psem Danuty i Krzysztofa Worobców, Kadzidłowo (gm. Ruciane-Nida, powiat Pisz)
II miejsce - AlleGorło, Joanny Szymańskiej, Gorło (gm. Stare Juchy, powiat Ełk)
Wyróżnienie - „Warmińska Winnica”, Krzysztofa Lenkiewicza, Skajboty (gm. Barczewo, powiat Olsztyn)
Wyróżnienie - „Siedlisko na Półwyspie” , Marianny i Kazimierza Koss, Wierzba (gm. Ruciane-Nida, powiat Pisz)

Przedstawiamy zwycięzców:
Gospodarstwo Agroekoturystyczne KAMEZ
Gospodarstwo Agroekoturystyczne „KAMEZ” położone jest w odległości 11 km od Szczytna, na kolonii niewielkiej wioski Wawrochy. Gospodarstwo stawia na autentyczność. Najnowsza oferta - to Zagroda Edukacyjna, chętnie odwiedzana przez dzieci i dorosłych. Można tu poznać prawdziwe wiejskie życie. W gospodarstwie żyją konie, bydło opasowe, po podwórku przechadza się ptactwo domowe. Z lasów na pastwiska wychodzi na żer dzika zwierzyna: dziki, jelenie, sarny, łosie i lisy. Po łąkach spacerują żurawie, a w lesie skrywają się czarne bociany oraz zielone dzięcioły.
Gospodarstwo proponuje zajęcia edukacyjne umożliwiające poznanie życia łąk, pastwisk i lasu. Dodatkowe atrakcje to przejażdżki powozem konnym i bryczką, jazda konna, zimą kulig saniami ciągniętych przez konia.
Na terenie gospodarstwa znajdują się pozostałości siedliska oraz fundamenty domu Bogumiła Linki, mazurskiego działacza społeczno-narodowego.

Oberża Pod Psem
W lesie pomiędzy Mikołajkami, Pieckami a Rucianem-Nidą leży Kadzidłowo, niewielka wioska, licząca zaledwie trzy gospodarstwa. Wieś otoczona Parkiem dzikich zwierząt, wydaje się jakby wyjęta z innych czasów gdy ludzie żyli jeszcze w zgodzie z przyroda.
Dewizą Oberży jest hasło: nie mamy czasu dla ludzi, którzy nie mają czasu. W menu nie znajdziemy popularnych fastfoodów, są natomiast m.in. kwaśnica, zupa drwala, wereszczaki, karkówka z dzika, pierogi, sałatka z kozich serków i inne podobne specjały. Można także kupić swieży chlebek i smalec lub pasztet z dzika na wynos.
Wnętrze Oberży ozdobione starymi sprzętami codziennego użytku stanowi jednocześnie muzeum. Ściany zdobią obrazy Krzysztofa Worobca. Za wystrój wnętrz "Oberża pod psem" dostała już kilka nagród oraz doczekała się publikacji w specjalistycznych czasopismach, takich jak Elle, Podróże, Murator, Dom i Wnętrze, Letni Dom.
Opr. ab
Na podstawie materiałów Departamentu Turystyki Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Marszałkowskiego w Olsztynie