Pokaż Olecko szwagrowi z Bydgoszczy

1. Ruszamy z Placu Wolności

z podobno największego rynku w Europie o wymiarach 255 x215 x 228 x 255 metrów. Niegdyś służył za miejsce targów bydła i koni.

Związana jest z nim legenda, według której starosta straduński Wawrzyniec von Halle, pod koniec XVI w. założył się z kimś zamożnym o większą sumę, że jeżeli stanie na jednym końcu rynku na czele czterystu jeźdźców, to nie będzie widoczny z jego drugiego krańca. I zakład wygrał, gdyż na rynku znajduje się spore wzgórze. 


Obecnie środek placu zajmuje park z pomnikiem z 2000 r., wzniesionym w hołdzie wszystkim tym, dzięki którym żyjemy w pokoju i wolnej Ojczyźnie. Na wzgórzu w centrum stał gotycki kościół, ale został rozebrany po zniszczeniu go w czasie ostatniej wojny. Obecnie w tym miejscu góruje nad miastem nowa świątynia katolicka. W alejce oddzielającej teren kościelny od parku znajduje się budynek dawnego ratusza z 1818 r., który jest najstarszym zachowanym budynkiem w Olecku.



2. Ulica Grunwaldzka


Jedna z ulic prostopadle odchodzących od Placu Wolności. Znajduje się na niej młyn wodny na rzece Ledze z 1895 roku. Kiedyś wodny, obecnie elektryczny jest własnością prywatną. Ulica Młynowa jest boczną uliczką prostopadłą do ulicy Grunwaldzkiej. Poruszając się wzdłuż niej, a także łączącą się z nią ul. Mazurską, można obejrzeć przedwojenną zabudowę miasta.



3. Ulica Zamkowa


Zespół Kościoła Parafialnego p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego – kościół noegotycki wybudowany w latach 1859-1861. We wnętrzu znajduje się ciekawy drewniany ołtarz. Obok kościoła znajduje się kapliczka, a w środku dębowy krzyż misyjny ustawiony w 1960 r. Po zaobserwowaniu 10 września 1981 roku wycieku z krzyża („krople krwi”) stał się miejscem kultu - Sanktuarium Krzyża Świętego (od 13 maja 1994 r.). Kilkadziesiąt metrów dalej jest komenda policji, która ma swoją siedzibę w przedwojennym budynku Sądu Okręgowego.



4. Plac Zamkowy


Na tym miejscu w 1654 r. starosta książęcy Krzysztof Albrecht von Schönaich rozpoczął budowę okazałego zamku. Przez wiele lat służył on jako siedziba kolejnych starostów książęcych. Kiedy w XVIII wieku zamek zaczął podupadać, po likwidacji urzędu starostów książęcych, przekazano go stadninie państwowej.
W 1822 zamek spłonął i nie został odbudowany. Pod koniec XIX w. ruiny zamku zostały usunięte, a w ich miejscu w 1897 stanął budynek starostwa powiatowego. Obecnie w budynku mieści się Zespół Szkół Technicznych. Na tym terenie znajdują się pozostałości z czasów przed lokacją miasta (1560), relikty zamku z okresu XVI-XVIII w., fragmenty umocnień ziemnych, bastionowych, nowożytnych i budynek dawnego starostwa. Ten ostatni jest ciekawym przykładem publicznej budowli neogotyckiej terenu dawnych Prus Wschodnich. Warto zwrócić uwagę na styl architektoniczny budynku. To neogotyk, faza strukturalna, wyraz siedzib typu „zamkowego”, o czym świadczą ostre łuki w okiennicach i sklepienie krzyżowo-żebrowe w wejściu do budynku.



5. Kamienny i drewniany mostek


Po prawej mijamy kawiarnię i wychodzimy na brzeg rzeki Legi, nad którą w tym miejscu przerzucony jest kamienny mostek. Przy moście (od strony miasta) rozpoczynają się szlaki turystyczne Ziemi Oleckiej. Nie przekraczając mostu skręcamy w prawo i idziemy wzdłuż rzeki. Mijamy długi, drewniany mostek, który był wielokrotnie przebudowywany (ostatnio w 2001 r.). W tym właśnie miejscu rzeka Lega wypływa z jezioro Oleckie Wielkie. Po przejściu mostku znajdujemy się na popularnym trakcie spacerowym Wiewiórcza Ścieżka. Przed plażą miejską - z widoczną skocznią - idziemy schodami pod górę.



6. Ulica Park


Przy niej znajduje się chluba Olecka - zespół obiektów sportowych położonych w pięknym parku. Zespół sportowo-rekreacyjny tworzą stadion, boiska, dawny hipodrom, korty oraz hala widowiskowo-sportowa "Lega" z pływalnią. Nieopodal stadionu zobaczymy zadaszoną altankę. Kiedyś było to miejsce komisji sędziowskiej zawodów hippicznych.

Do naszych czasów zachowała się też kamienna półrotunda – pozostałość po pomniku żołnierzy niemieckich poległych pod Oleckiem w czasie I wojny światowej. Pomnik z całym kompleksem sportowym, rekreacyjnym i parkowym powstał około 1927 roku.
Olecki monument, drugi pod względem wielkości w Prusach Wschodnich, wystawiony został z inicjatywy ówczesnego starosty dr. Wachsmanna. Jego wymowę polityczną jednoznacznie określał napis, jaki widniał na całej długości wewnętrznej strony półkolistego kamiennego muru, złożony z dużych brązowych liter: “Boże, usłysz nasze błagania i spraw, ażeby znowu powstały silne Niemcy”.