Kościół w Burkacie pw. Św. Jana Pawła II

Pierwszy drewniany kościół w Burkacie zbudowali Krzyżacy w XIV lub XV wieku. Uległ on zniszczeniu podczas wojen polsko – krzyżackich. Na jego fundamentach pobudowano nową świątynię, która w 1530 r. została przejęta przez wyznawców ewangelizmu. W 1541 roku powstała tu parafia ewangelicko-augsburska, w której skład wchodziły miejscowości: Burkat, Filice, Skurpie, Niestoja oraz Klęczkowo. W 1619 r. do świątyni sprowadzono dzwony, które w 1898 r. zostały wymienione w Elblągu na nowe. Kościół przetrwał około 200 lat. W 1821 r. uległ całkowitemu zniszczeniu.

Nowa neogotycka świątynia powstała w latach 50. XIX wieku, jako budulec posłużył kamień polny oraz cegła. Charakterystycznym elementem architektury jest brak wieży kościelnej. Zamiast niej po obu stronach kościoła występują ceglane, schodkowe szczyty. W świątyni jest prosty, drewniany strop, zdobiony w wielobarwne wzory, natomiast w prezbiterium występuje sklepienie żebrowe. Posadzka i chór, na który można wejść schodami znajdującymi się po obu stronach nawy, są także drewniane. W tym stanie świątynia funkcjonuje do dziś. Parafia pozostawała pod patronatem rządu pruskiego, który od 1860 r. wprowadził obowiązek odprawiania nabożeństw w języku niemieckim.
Po zakończeniu I wojny światowej wieś została włączona do Rzeczypospolitej. Po II wojnie światowej świątynia została przejęta przez polski kościół ewangelicko-augsburski. W 2005 roku parafia św. Wojciecha odkupiła od gminy ewangelicko - augsburskiej kościół w Burkacie, od tego czasu stała się kościołem filialnym parafii Św. Wojciecha w Działdowie.
1 sierpnia 2013 roku erygowano nową parafię w Diecezji Toruńskiej, która działa na obszarze wydzielonym z parafii Św. Wojciecha. Objęła swym zasięgiem Burkat, Klęczkowo, Filice, Krasnołąka, Pożary i Wilamowo.