Dwukondygnacyjna kamienica z początku XX wieku. Pierwotnie służyła jako budynek mieszkalny. W sąsiedztwie gmach urzędu miasta i starostwa z 1913 roku z fasadą nawiązującą do późnego historyzmu.
Budynek wzniesiono na początku XX wieku w prestiżowym miejscu w pobliżu gmachu starostwa i miejskiej szkoły dla dziewcząt. Kamienica jest typowym dla Ełku obiektem mieszkalnym, który służył zamożnym i szanowanym obywatelom miasta. W latach trzydziestych mieszał w nim ordynator ełckiego szpitala - doktor Richard Pfeiffer. Budynek sześcioosiowy posiada dwie kondygnacje z użytkowym poddaszem. Osie druga, trzecia i czwarta zryzalitowane, na poziomie pierwszej kondygnacji tworzą wykusz zamknięty balkonem z pełną balustradą. Ryzalit zamyka facjata umieszczona częściowo w poddaszu i częściowo w połaci dachowej, zwieńczona trójkątnym szczytem ze sterczyną. Osie pierwszą i piątą zamykają wystawki umieszczone częściowo w poddaszu i częściowo w połaci dachu. Wszystkie otwory w budynku zamknięte łukiem odcinkowym, niezdobione. W narożniku pierwszej osi, na poziomie pierwszej kondygnacji, umieszczony jednoosiowy wykusz. Oś szósta, cofnięta w stosunku do fasady, mieści klatkę schodową.