Kanał Brożajcki

Kanał Brożajcki łączący rzeki Gołdapę i Węgorapę powstał jako jeden z odcinków spławu drewna do dawnego Królewca. Zaprojektowany został w 1726 przez Jana Suchodolca, a wykopany w 1733 roku od wsi Miczuły nad Rzeką Gołdapą do wsi Brożajcie (wieś nie istnieje, jest tu elektrownia wodna). Od wsi Brożajcie do Mieduniszek Wielkich wykonano dalszą część kanału (w ramach regulacji Rzeki Węgorapy), skracając spływ wody przez Wielką Pętlę Węgorapy. Kanał był odnawiany w latach 1824-1826. Kanał przechodzi przez Lasy Skaliskie i obecnie jest ostoją bobrów. Na kanale Brożajckim znajduje się 5 jazów, Bąkowo, Polski, Halina, Brożajcie, Mieduniszki Wielkie. Od Miczuł do jazu w Mieduniszkach Wielkich długość kanału wynosi 12 km. Zachowały się jeszcze liczne zabytkowe urządzenia, które można spotkać przemierzając trasy rowerowe wzdłuż kanału.