Cmentarz staroobrzędowców w Ładnym Polu

Ładne Pole założyli w 1832 roku rosyjscy staroobrzędowcy. Na cmentarzu zachowały się stare, drewniane krzyże. To rzadkość, bo religia zakazywała starowiercom naprawiania uszkodzonych drewnianych krzyży. Przewrócone ulegały naturalnemu rozkładowi.

Staroobrzędowcy to odłam rosyjskiego prawosławia, który powstał na znak sprzeciwu przeciwko reformom cerkiewnym wprowadzonym w 1652 roku przez patriarchę Nikona. Staroobrzędowcy nie przyjęli na przykład wprowadzonego wtedy zwyczaju żegnania się trzema palcami i pozostali przy dwóch. Reformy Nikona dotyczyły dotyczyły właśnie obrzędów, nie dotyczyły zaś dogmatów wiary.

Część staroobrzędowcy schroniła się przed prześladowaniami w odległe zakątki imperium rosyjskiego docierając w końcu XVIII wieku m.in. na Suwalszczyznę i stamtąd na Mazury.

Pierwszym staroobrzędowcom, który uzyskał zgodę na osiedlenie się w Prusach był Onufry Jakowlew.
W 1830r. założył pierwszą starowierską wieś koło Rucianego Nidy, nazwaną od jego imienia Onufryjewem. W 1831r. staroobrzędowcy zakupili kolejne grunty na lewym brzegu Krutyni, gdzie powstały kolejne wsie w tym Ładne Pole.

W sumie w okolicy Rucianego - Nidy staroobrzędowcy założyli 11 wsi. Centrum ich kultu religijnego było Wojnowo.

W Ładnym Polu w 1837 roku staroobrzędowcy z tej wsi i Osiniaka - Piotrowa zbudowali drewniana molennę (dom modlitwy). Świątynia służyła im do 1935 roku, kiedy ją rozebrano.

Po 1945 roku staroobrzędowcy dzielili los Mazurów i Niemców. Część staroobrzędowców żołnierze sowieccy wymordowali zimą 1945 roku, Część wywieźli w kwietniu 1945 roku na Syberię.

Starobrzedowcy mówili po niemiecku i po rosyjsku. Dlatego w PRL czuli się obco. I kiedy mogli emigrowali do Niemiec. Dzisiaj w okolicach Rucianego - Nida mieszka ich już niewielu.