Rezerwat przyrody Cisowy Jar

Rezerwat powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 27 lipca 1959 r. w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu liściastego naturalnego pochodzenia ze stanowiskiem cisa pospolitego (Taxus baccata L.). Jest to największe i najbogatsze skupisko tego gatunku w tej części kraju. Po raz pierwszy teren ten został objęty ochroną w roku 1937 przez administrację niemiecką. W latach powojennych był chroniony bez obowiązujących aktów prawnych, aż do roku 1959. Rezerwat w chwili obecnej zajmuje powierzchnię 10,68 ha w tym 10,65 ha to powierzchnia leśna. W całości grunty stanowią własność Skarbu Państwa i znajdują się w zarządzie PGL LP.
Są tu przede wszystkim drzewostany świerkowe i lipowe z domieszką osiki, brzozy i olchy, miejscami także klonu. Drzewostany w dużej części są znacznie zniekształcone wskutek wprowadzenie tam świerka, gatunku nieodpowiedniego dla tego siedliska leśnego. Pod osłoną tego drzewostanu rośnie cis.
Na dnie wąwozu, w środkowej jego części występuje roślinność łęgowa, w południowej części rezerwatu płaskie i dość szerokie dno wąwozu zajmuje bujna roślinność grądowa, opanowuje ona również strome zbocza wąwozu.
Przy wschodniej granicy rezerwatu znajdują się, już ledwie zauważalne, pozostałości po grodzisku z okresu kiedy ziemie te zamieszkiwali Jaćwingowie.