W tym miejscu stał przed wojną pomnik upamiętniający poległych żołnierzy 147. (2. Mazurskiego) Pułku Piechoty im. feldmarszałka Hindenburga (2. Masurisches Infanterie-Regiment „Generalfeldmarschall v. Hindenburg” Nr. 147).
Od schyłku XIX wieku do końca I wojny światowej stacjonowały w Ełku 2. Masurisches Infantrie-Regiment Nr 147 czyli 147. Pułk Piechoty (2. Mazurski) oraz Pommersches Dragoner-Regiment von Wedel Nr 11 czyli 11. Pomorski Pułk Dragonów im. Von Wedla. Obie jednostki wchodziły w skład 37. Dywizji Piechoty ze sztabem w Olsztynie.
Pierwsza wojna światowa stanowi bardzo ważna cezurę w dziejach miasta i całych Mazur. 18 sierpnia 1914 roku doszło do walk rosyjsko-niemieckich na przedmieściach Ełku, następnego dnia do miasta wkroczyli Rosjanie. 10 września oddziały generała Kurta von Morgena zajęły Ełk. W październiku znów doszło do ciężkich walk w mieście i okolicy, miasto zostało ponownie zajęte przez wojska rosyjskie. W nocy z 12 na 13 lutego odziały rosyjskie rozpoczęły odwrót, 14 lutego żołnierze niemieccy dowodzeni przez Adalberta von Falka weszli do miasta. Poległych wówczas żołnierzy pochowano na malowniczym wzgórzu Pielakornia nieopodal wsi Talusy (pow. ełcki). Jest to jeden z najbardziej wyjątkowych cmentarzy wojennych na Mazurach.
Po wydarzeniach lat pierwszej wojny światowej ogromna część Mazurów poczuła się związana na dobre i złe z państwem niemieckim. Ostatnie resztki świadomości przednarodowej Mazurów ugięły się przed ogólnoniemieckim patriotyzmem. Szybka odbudowa finansowana przez państwo oraz prywatnych darczyńców wzmacniała przywiązanie do Niemiec. Miasto Ełk w dziele odbudowy uzyskało pomoc rejencji opolskiej.
Postać Paula von Hindenburga, zwycięzcy spod Tannenbergu i wyzwoliciela Mazur, zaczęto otaczać kultem. Hindenburg został honorowym obywatelem Ełku, Bahnhofstrasse została na jego cześć przemianowana na Hindenburgstrasse.
W Parku Luizy pojawiły się trzy pomniki. Najwcześniej stanął monument poświęcony Hindenburgowi. Później upamiętniono także poległych dragonów i żołnierzy ze 147. Mazurskiego Pułku Piechoty, który po zmianie nazwy oficjalnie nazywał się 2. Masurisches Infanterie-Regiment „Generalfeldmarschall v. Hindenburg” Nr 147 (2. Mazurski Pułk Piechoty „Feldmarszałek von Hindenburg” Nr 147) W czasie prac w parku odsłonięto pozostałości po tym ostatnim pomniku.