W miejscu istniejącego dziś mostu drogowego na rzece Ełk istniał wcześniej most drewniany (był on nieco przesunięty w stronę jeziora, pozostałości pali można jeszcze zauważyć płynąc po rzece kajakiem). Nazywano go Powollibrücke (zbitka słowna mazursko-niemiecka, oznacza „jedź powoli”), a później także mostem Gizewiusza. Uczczono w ten sposób pamięć Gustawa Gizewiusza (1810-1848), jednej z najważniejszych postaci w historii Mazur. Kształcił się w gimnazjum w Ełku i na uniwersytecie w Królewcu. Przez większość życia był duchownym ewangelickim w Ostródzie. Całe życie poświęcił pracy oświatowej. Był faktycznym redaktorem pierwszego świeckiego pisma dla Mazurów Przyjaciela Ludu Łeckiego. Przeciwstawiał się bezmyślnej germanizacji szkolnictwa mazurskiego. Jego Die polnische Sprachfrage in Preussn oraz Skarga Mazura wystawiają mu świadectwo wybitnego publicysty. Jako człowiek wielkiego serca, w okresie głodu rozdawał ubogim zakupione za własne pieniądze zboże. Po wojnie jego imieniem nazwano miasto Loetzen (Lec, obecnie Giżycko), mimo że z tym miastem nie miał nic wspólnego.
Na wysokości mostu Gizewiusza bądź, jak kto woli, Powollibrücke jeszcze w początkach XX wieku rozpoczynało się właściwie miasto Ełk. Istniała tu niegdyś tak zwana „Polska Brama”. Jej nazwa wskazuje, że droga prowadząca przez nią wiodła w kierunku granicy z Polską. Za nią znajdowały się cmentarze: żydowski oraz katolicki.