Świerk pospolity to jedyny gatunek świerka występujący naturalnie w Polsce. Ma najczęściej regularną sylwetkę, zachowującą stale dominujący i wyraźnie widoczny pęd główny. Osiąga wysokość do 62 m i średnicę pnia 2 m na wysokości 1,3 m. Dzięki stożkowatemu pokrojowi jest on w naszym kraju powszechnie używany jako choinki w okresie gwiazdkowym.
Świerki wykształcają dwa typy liści: liścienie, widoczne już w nasieniu i tworzące po wykiełkowaniu rozetę na szczycie jednorocznej siewki, oraz szpilki (igły) rozwijające się co roku. Szpilki wytwarzane po liścieniach mają 25 – 35 mm długości i około 1 mm szerokości. W przekroju poprzecznym są romboidalne, a w ocienionych miejscach korony bardziej spłaszczone. Szpilki są dosyć sztywne, ostro zakończone i kłujące. Osadzone są na wystającym, trwałym wyrostku powierzchni pędu. Świerk pospolity wykształca pąki walcowate, ostro zakończone, nie pokryte żywicą. Okryte są czerwono-brunatnymi łuskami, dość cienkimi i suchymi. Pąki szczytowe mają łuski nieco omszone u podstawy.

Świerk pospolity jest gatunkiem bardzo zmiennym. Tak szerokiej, wielokierunkowej i o różnym podłożu zmienności nie spotykamy u żadnego innego gatunku świerka, ani tym bardziej u sosny czy modrzewia. Na Warmii i Mazurach znany ze swej jakości i walorów hodowlanych jest świerk rosnący w lasach Nadleśnictwa Nowe Ramuki.
Świerk pospolity ma najczęściej regularną sylwetkę, zachowującą dominujący i wyraźnie widoczny pęd główny aż po kres życia drzewa. Osiąga wysokość do 62 m i średnicę pnia 2 m na wysokości 1,3 m. Dzięki stożkowatemu pokrojowi jest on w naszym kraju powszechnie używany jako choinki w okresie gwiazdkowym.

Rośnie głównie w północno-wschodniej części kraju, na południu Polski, w górach i na pogórzu. Nie występuje w sposób naturalny w centralnej i zachodniej Polsce. Zasięg tego gatunku rozciąga się na północy Europy od Norwegii do Rosji, występuje także w Alpach, Sudetach, Karpatach oraz na Bałkanach. Na wschodzie sięga Uralu, gdzie stopniowo wypiera go świerk syberyjski (Picea obovata). Północna granica występowania przebiega w Norwegii (70°N).