Gatunek jaszczurki z rodziny padalcowatych zamieszkujący lasy i zarośla, zwykle umiarkowanie wilgotne, często w pobliżu wody.

Głowa niewielka, słabo wyodrębniona, pysk zaokrąglony, otwory uszne małe. Padalec zwyczajny osiąga do 50 cm długości. Ma ciało beznogie, silnie wydłużone. Ogon długi, prawie tej samej długości co ciało, zakończony małym kolczastym wyrostkiem, łamliwy - słabo się regeneruje, nigdy nie osiągając pierwotnej długości.

Ciało i ogon pokryte drobnymi, owalnymi, gładkimi łuskami, barwa wierzchu ciała brązowa w różnych odcieniach, zwykle z trzema ciemnymi, wąskimi liniami, brzuch samców jasno-, a samic ciemnoszary do czarnego.

Prowadzi skryty tryb życia, często zagrzebuje się w mchu lub ściółce, aktywny jest głównie o zmierzchu i w nocy. Żywi się drobnymi bezkręgowcami. Jajożyworodny, pora godowa od kwietnia do lipca, w sierpniu i wrześniu samica "rodzi" od 6 do 26 sztuk młodych.

Występuje w Europie i Azji Mniejszej, a w Afryce w północnej Algierii.

W Polsce gatunek prawnie chroniony.