Modliszka zwyczajna jest jedyną przedstawicielką modliszek w Europie Środkowej.
Jest koloru zielonego (czasem żółtozielonego albo jasnobrązowego).
Występuje dymorfizm płciowy - samce (4-6 cm) są mniejsze od samic (5-7,5cm).
Chociaż mają skrzydła, to samice wcale ich nie wykorzystują, a samce czasem je rozkładają, ale tylko do krótkich lotów.
Aparat gębowy modliszki jest gryzący.
Pierwsza para nóg modliszki jest chwytna, przy czym chwyt modliszki jest niezwykle silny - nawet dorosły konik polny nie może się z takiego uścisku wydostać.
Spotkać ją można od sierpnia do października, ale pod warunkiem, że jest ciepło.
Poluje na inne owady, pająki. Poluje w taki sposób, że siedzi nieruchomo na niskich roślinach i czeka, aż ofiara podejdzie na tyle, żeby mogła ją złapać i od razu zjeść. Ciekawostką jest to, że modliszka nie zjada padłych owadów, nawet jeśli zdechły one całkiem niedawno. Modliszka żywi się tylko tym, co sama złapie.
Samica może złożyć nawet 200 jaj w kokonie, który ściśle przylega do łodygi.
Samice znane są z tego, że odgryzają głowy samcom, gdy Ci zdążą je zapłodnić. To zjawisko nie występuje jednak zawsze.

Wystepuje w Polsce południowej, w miejscach suchych i ciepłych. Żyje na polankach, łąkach i brzegach lasów.

Występuje w Polskiej Czerwonej Księdze jako gatunek bardzo wysokiego ryzyka, objęty jest ścisłą ochroną gatunkową.