Centurie to rośliny z rodziny goryczkowatych. W Polsce można napotkać trzy gatunki centurii: pospolitą (zwyczajną), nadbrzeżną i nadobną. Na Wysoczyźnie Elbląskiej występuje tylko jeden z nich: centuria pospolita.
Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne turystycznie wzgórza między Elblągiem a Tolkmickiem, dlatego poświęcamy im cykl „Poznaj Wysoczyznę Elbląską od A do Z!”, który specjalnie dla naszych Czytelników tworzy zespół Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej.
C jak centuria
Centurie to rośliny z rodziny goryczkowatych. W Polsce można napotkać trzy gatunki centurii: pospolitą (zwyczajną), nadbrzeżną i nadobną. Na Wysoczyźnie Elbląskiej występuje tylko jeden z nich: centuria pospolita.
Zioło o różowych kwiatach
Centuria pospolita lub zwyczajna (Centaurium erythraea), zwana również tysiącznikiem, jest objęta częściową ochroną gatunkową. Jest to roślina dwuletnia, dorastająca do 50 cm wysokości. W pierwszym roku wyrastają liście odziomkowe, zebrane w różyczkę przy ziemi, a dopiero w kolejnym roku wyrasta łodyga kwiatowa. Centuria ma różowe kwiaty o pięciu płatkach, zebrane na szczycie łodygi w kwiatostan. Kwitnie od lipca do września. Owocem jest torebka z drobnymi, ciemnymi nasionkami. Centuria pospolita rośnie na suchych zboczach, na łąkach i pastwiskach, ugorach, nieużytkach, murawach przydrożnych, polanach, zrębach leśnych i w widnych lasach. Występuje w prawie całej Europie. Jest to jednak roślina trudno rozsiewająca się i po zerwaniu z danego stanowiska znika bezpowrotnie.
Uniwersalna roślina lecznicza
Centuria pospolita jest rośliną leczniczą. Cała roślina ma gorzki smak, ponieważ zawiera gorzkie związki glikozydowe, poprawiające wydzielanie śliny, żółci, soków żołądkowych i pracę przewodu pokarmowego. Z tego też powodu ziele centurii poprawia trawienie i może być stosowane przy zaburzeniach apetytu. Napar z ziela centurii można także wykorzystywać jako środek ogólnie wzmacniający organizm, na przykład po ciężkich chorobach, gdyż przyspiesza wchłanianie składników odżywczych w przewodzie pokarmowym. Ma również właściwości przeczyszczające, przeciwgorączkowe i moczopędne. Nie wolno natomiast stosować go przy nadkwasocie, chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Bezpieczna dawka wynosi do 2 gram ziela na dobę, w formie naparu, pitego w porcjach przez cały dzień (warto dodać, że nie powinno się go słodzić). Jak wszystkie zioła, centuria lepiej działa w mieszankach niż osobno. Stosowana samodzielnie lub w nadmiarze może mieć niekorzystne skutki uboczne: powoduje bóle brzucha, mdłości i wymioty. Można ją także stosować zewnętrznie: świeże zioło i maceraty przyspieszają gojenie się owrzodzeń i ran.
Centuria pospolita lub zwyczajna (Centaurium erythraea), zwana również tysiącznikiem, jest objęta częściową ochroną gatunkową. Jest to roślina dwuletnia, dorastająca do 50 cm wysokości. W pierwszym roku wyrastają liście odziomkowe, zebrane w różyczkę przy ziemi, a dopiero w kolejnym roku wyrasta łodyga kwiatowa. Centuria ma różowe kwiaty o pięciu płatkach, zebrane na szczycie łodygi w kwiatostan. Kwitnie od lipca do września. Owocem jest torebka z drobnymi, ciemnymi nasionkami. Centuria pospolita rośnie na suchych zboczach, na łąkach i pastwiskach, ugorach, nieużytkach, murawach przydrożnych, polanach, zrębach leśnych i w widnych lasach. Występuje w prawie całej Europie. Jest to jednak roślina trudno rozsiewająca się i po zerwaniu z danego stanowiska znika bezpowrotnie.
Uniwersalna roślina lecznicza
Centuria pospolita jest rośliną leczniczą. Cała roślina ma gorzki smak, ponieważ zawiera gorzkie związki glikozydowe, poprawiające wydzielanie śliny, żółci, soków żołądkowych i pracę przewodu pokarmowego. Z tego też powodu ziele centurii poprawia trawienie i może być stosowane przy zaburzeniach apetytu. Napar z ziela centurii można także wykorzystywać jako środek ogólnie wzmacniający organizm, na przykład po ciężkich chorobach, gdyż przyspiesza wchłanianie składników odżywczych w przewodzie pokarmowym. Ma również właściwości przeczyszczające, przeciwgorączkowe i moczopędne. Nie wolno natomiast stosować go przy nadkwasocie, chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Bezpieczna dawka wynosi do 2 gram ziela na dobę, w formie naparu, pitego w porcjach przez cały dzień (warto dodać, że nie powinno się go słodzić). Jak wszystkie zioła, centuria lepiej działa w mieszankach niż osobno. Stosowana samodzielnie lub w nadmiarze może mieć niekorzystne skutki uboczne: powoduje bóle brzucha, mdłości i wymioty. Można ją także stosować zewnętrznie: świeże zioło i maceraty przyspieszają gojenie się owrzodzeń i ran.
Lecznicze właściwości centurii są znane już od V wieku przed naszą erą. W późniejszych okresach stosował ją Dioskorydes, Pliniusz, św. Hidegarda z Bingen, Paracelsus i inni. Dawniej była stosowana w lecznictwie do leczenia wielu chorób: od schorzeń wątroby, przez anemię, nadciśnienie tętnicze po malarię i zwalczanie robaczyc. Nazwa ludowa: tysiącznik pochodzi ze źle przetłumaczonej nazwy łacińskiej: centum oznacza sto. Zgodnie z mitologią, centaur Chejron (Chiron) leczył centurią rany, które zadał mu Herkules.
Pamiętajmy jednak, że jest to w Polsce roślina chroniona – nie wolno jej samodzielnie zrywać, można natomiast kupić ją w sklepach zielarskich lub w formie gotowych preparatów w aptekach.
Hanna Kruk
Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej
Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej
WYSOCZYZNA ELBLĄSKA OD A DO Z:
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: A jak Abegg Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: B jak bielik Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: C jak cesarz Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: D jak dzięcioł Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: E jak Elbląskie Towarzystwo Starożytności Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: F jak flora wiosenna Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: G jak głazy narzutowe Charakterystycznym elementem krajobrazu Wysoczyzny Elbląskiej są liczne wąwozy i jary. W wyniku intensywnie zachodzących procesów erozyjnych w zboczach...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: H jak Hoggo Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: I jak irys, czyli kosaciec Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: J jak jeleń sika Na Wysoczyźnie Elbląskiej jesień jest szczególnie piękna. Rosną tu głównie lasy liściaste, które jesienią stanowią malownicze tło rozległych, nadmorskich...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: K jak kruszczyki Wszyscy znają piękne, egzotyczne storczyki rosnące w doniczkach i kupowane w kwiaciarniach. Warto jednak wiedzieć, że w Polsce również rosną dzikie storczyki,...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: L jak lepiężnik Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: Ł jak Łęcze Jedną z najstarszych i zarazem najciekawszych wsi Wysoczyzny Elbląskiej jest Łęcze. Malowniczo położone między Elblągiem a Tolkmickiem od wieków pobudza...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: M jak miodunka Wiosną (od marca do maja) w lasach i zaroślach Wysoczyzny Elbląskiej można napotkać kwitnącą roślinę o sercowatojajowatych liściach (przypominających kształtem...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: N jak Natura 2000 Natura 2000 to program tworzący sieć obszarów objętych ochroną przyrody na terenie Unii Europejskiej. Jego celem jest zachowanie określonych typów siedlisk...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: O jak orzesznica Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. W kolejnej części cyklu, który specjalnie dla naszych Czytelników...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: P jak pomniki przyrody „Drzewa moje ojczyste! Jeśli niebo zdarzy, bym wrócił was oglądać, przyjaciele starzy, czyli was znajdę jeszcze?” – pisał Adam Mickiewicz. Tym razem Wysoczyzna...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: R jak rezerwat przyrody Rezerwaty przyrody są powoływane w celu ochrony obszarów, które są zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym — ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze,...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: S jak Szlak Kopernikowski Mikołaj Kopernik był związany z naszym regionem przez większość swojego owocnego życia. Pełnił liczne funkcje w służbie biskupa i kapituły warmińskiej....
Zobacz także: Turystyczne ABC: Święty Kamień. To tutaj składano ofiary bogom Święty Kamień to głaz narzutowy zlokalizowany w wodach Zalewu Wiślanego, pomiędzy Tolkmickiem a Fromborkiem. W zależności od poziomu wody oddalony jest...
Zobacz także: Turystyczne ABC: Tojad rycerzem leśnych parowów Wędrowca, zabłąkanego późnym latem w głuszy mrocznych, śródleśnych jarów Wysoczyzny Elbląskiej, oczarować niespodziewanie może widok obsypanych błękitnofioletowymi...
Zobacz także: Turystyczne ABC: Sowa mądra głowa czy świetny łowca? Uszatka zwyczajna Asio otus to sowa z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Uszatka jest dość pospolita, choć nie tak jak najliczniej występująca w naszym...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: W jak Wysoczyzna Elbląska Za malowniczy krajobraz Wysoczyzny Elbląskiej, zwanej niekiedy Bieszczadami Północy, odpowiada ostatnie zlodowacenie północnopolskie, które trwało od 115...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z: Z jak zaskroniec zwyczajny W Polsce żyje 10 gatunków gadów, wszystkie podlegają ochronie gatunkowej ścisłej (gniewosz plamisty, zaskroniec rybołów, wąż Eskulapa, jaszczurka zielona...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z 2024: A jak aster solny W polskiej przyrodzie można natrafić na trzy rodzime gatunki astrów objęte ścisłą ochroną gatunkową: astra gawędkę – rosnącego na suchych murawach na niżu...
Zobacz także: Wysoczyzna Elbląska od A do Z 2024: B jak Bażantarnia Bażantarnia to kompleks leśny, obejmujący obszar prawie 400 ha. Określana jest jako miejski park leśny, gdyż znajduje się w granicach administracyjnych...
Wysoczyznę Elbląską polecamy zwiedzać przy pomocy aplikacji Kraina Buka. To idealny przewodnik dla wszystkich aktywnych turystów, chcących poznać urokliwe miejsca i zakątki Wysoczyzny Elbląskiej. Aplikacja pokaże najciekawsze miejsca, zabytki, pomniki przyrody i inne okoliczne atrakcje do odkrycia w trakcie urlopu lub wolnego weekendu. Zeskanuj kod QR, by pobrać aplikację na swój telefon.
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez